مشارکت در پروژه‌های متن باز برای تازه کارها

مشارکت در پروژه‌های منبع باز می تواند راهی مفید برای یادگیری، آموزش و ایجاد تجربه در تقریباً هر مهارتی باشد که می توانید تصور کنید. اگر شما یک تازه کار باشید مشارکت در پروژه های متن باز می تواند ترسناک باشد. چگونه پروژه مناسب را پیدا می کنید؟ اگر ندانید چگونه کدنویسی کنید چه؟ اگر مشکلی پیش بیاید چه؟

هر جامعه منبع باز متفاوت است. گذراندن سالها روی یک پروژه منبع باز به این معنی است که شما با یک پروژه منبع باز آشنا شده اید. اگر به پروژه دیگری بروید، ممکن است متوجه شوید که واژگان، هنجارها و سبک های ارتباطی کاملاً متفاوت هستند.

# ساختار یک پروژه متن باز

یک پروژه منبع باز معمولی دارای انواع افراد زیر است:

Author: فرد یا سازمانی که پروژه را ایجاد کرده است.
Owner: فرد یا افرادی که مالکیت اداری بروی پروژه را دارد.
Maintainers: مشارکت کنندگانی که مسئول مدیریت جنبه های سازمانی پروژه هستند.
Contributors: همه کسانی که چیزی به پروژه کمک کرده اند.
Community Members: افرادی که از پروژه استفاده میکنند.

یک پروژه ممکن است دارای مستندات نیز باشد. این فایل ها معمولاً در سطح بالای یک مخزن فهرست می شوند:

LICENSE: طبق تعریف، هر پروژه منبع باز باید مجوز منبع باز داشته باشد. اگر پروژه مجوز نداشته باشد، منبع باز نیست.
README:  فایل README دستورالعملی است که از اعضای جدید جامعه در پروژه استقبال می کند. توضیح می دهد که چرا پروژه مفید است و چگونه شروع کنید.
CONTRIBUTING: در حالی که README به مردم کمک می کند از پروژه استفاده کنند، فایل CONTRIBUTING توضیح می‌دهد که چه نوع مشارکت‌هایی مورد نیاز است و این فرآیند چگونه کار می‌کند.
CODE_OF_CONDUCT: آئین نامه رفتار، قوانین اساسی را برای رفتار شرکت کنندگان در ارتباط را تعیین می کند و به تسهیل یک محیط دوستانه و خوشایند کمک می کند. در حالی که هر پروژه ای دارای یک فایل CODE_OF_CONDUCT نیست، حضور آن نشان می دهد که این پروژه ای خوشایند برای مشارکت است.

در نهایت، پروژه های منبع باز از ابزارهای زیر برای سازماندهی بحث استفاده می کنند. مطالعه آرشیوها تصویر خوبی از نحوه تفکر و عملکرد جامعه به شما می دهد:

Issue tracker: جایی که مردم در مورد مسائل مربوط به پروژه بحث می کنند.
Pull requests: جایی که افراد در مورد تغییراتی که در حال انجام است بحث و بررسی می کنند.
Discussion forums or mailing lists: برخی از پروژه ها ممکن است از این کانال ها برای موضوعات گفتگو استفاده کنند.
Synchronous chat channel: برخی از پروژه ها از کانال های چت (مانند Slack یا IRC) برای مکالمه معمولی، همکاری و تبادل سریع استفاده می کنند.